Πρόκειται για τρίκλιτη ξυλόστεγη βασιλική με νάρθηκα, που επικοινωνούσε με τρίβηλο άνοιγμα με τον κυρίως ναό. Φέρει μία ημικυκλική αψίδα ανατολικά. Κτίσθηκε τον 10ο αιώνα, ενσωματώνοντας παλαιότερα βυζαντινά γλυπτά, ενώ ανακαινίσθηκε αργότερα και για τελευταία φορά στη μεταβυζαντινή περίοδο, όπως δείχνει η ανωδομή του. Διατηρεί αποσπασματικά τοιχογραφίες του 10ου αι., καθώς και παλιότερα στρώματα.
Ιδιαίτερα στοιχεία μνημείου
Μαρμάρινα γλυπτά στο εσωτερικό του ναού (επίθημα αμφικίονα παραθύρου, επίκρανα). Επίσης, σημαντικός είναι ο τοιχογραφικός διάκοσμος, που είναι ο παλαιότερος βυζαντινός διάκοσμος της Θεσσαλίας. Μαρτυρεί για την ακμή του οικισμού στη μεσοβυζαντινή περίοδο, από την οποία σώθηκε και δεύτερος ναός, ο Άγιος Νικόλαος, επισκευασμένος τον 16ο αιώνα. |
