Τρίκλιτη βασιλική, ξυλόστεγη, με νάρθηκα και υπερώο στα δυτικά. Το ιερό έχει εξωτερικά τρεις πολύπλευρες αψίδες.

Οι τοιχογραφίες είναι πρόσφατες ενώ το ξυλόγλυπτο τέμπλο, ο άμβωνας και ο επισκοπικός θρόνος  είναι του τέλους του 19ου αι. 

Σύμφωνα με εντοιχισμένη επιγραφή, ο ναός ανεγέρθη το 1857 στη θέση παλαιοτέρου. Διατηρεί αξιόλογη συλλογή κειμηλίων.

Ιδιαίτερα στοιχεία μνημείου

Ο παλαιός ναός ετιμάτο στη μνήμη του Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου αλλά τον 19ο αιώνα προστέθηκε η λατρεία του Οσίου Αντωνίου του Νέου (που ασκήτευσε στη Βέροια τον 10ο αι.), μετά από εγκατάσταση Βεροιωτών προσφύγων.

Προς τιμήν των δύο αγίων τελείται από παλιά μεγάλο πανηγύρι που αρχίζει την 1η Σεπτεμβρίου.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον από αρχιτεκτονική άποψη αποτελεί το διώροφο κωδωνοστάσιο ο τύπος του οποίου είναι μοναδικός σ'  ολόκληρη τη Θεσσαλία.